In de Franse tijd waren alle kloosters in Limburg opgeheven. Parochiekerken werden slecht onderhouden, priesters leefden in armoede en het katholieke onderwijs raakte in verval. In de 2e helft van de 19e eeuw vestigden zich echter een flink aantal Duitse kloostergemeenschappen in Limburg, waaronder de missionarissen van Steyl. Het katholicisme in Limburg beleefde een wederopstanding.
Kulturkampf
Tussen 1871 en 1879 woedde in Duitsland de zogenaamde 'Kulturkampf': een strijd tussen protestantse Pruisische elite onder leiding van kanselier Otto von Bismarck en de rooms-katholieke kerk. Duitse bisschoppen, priesters en kloosterlingen werden beperkingen opgelegd of zelfs uit het land gezet. Veel Duitse kloosterordes weken uit naar het buitenland.
Bisschop Paredis
In Limburg werden deze kloosterordes met open armen ontvangen. Sinds 1853 was het bisdom Roermond opgericht en bisschop Paredis ontving de Duitse kloosterordes graag.
Arnold Janssen
In Steyl richtte Arnold Janssen, een priester uit het Duitse Goch, een missionarissenklooster op. Ook stichtte Janssen een missieseminarie waar missionarissen missiezusters werden opgeleid. Janssen kon dit alles betalen door het uitgeven van missietijdschriften, die in heel Europa gretig aftrek vonden.
Drie kloosterordes
Janssen stichtte in Steyl uiteindelijk drie kloosterordes. Ten eerste de 'Gemeenschap van het Goddelijk Woord' die bekend stond als de Missionarissen van Steyl. Ten tweede de 'Dienaressen van de Heilige Geest' ofwel de Missiezusters van Steyl. En ten slotte de 'Dienaressen van de Heilige Geest van de Altijddurende Aanbidding'.
Later vonden er ook uitbreidingen plaats naar onder andere Uden en Deurne. Tegenwoordig tellen de drie door Arnold Janssen opgerichte ordes samen meer dan 10.000 leden in 69 landen.