Omdat Spinoza zijn gedachten en ideeën opschreef, begon er de vrijheid van meningsuiting. Spinoza vond namelijk dat je alles mocht zeggen en schrijven wat je wilde, zolang je andere mensen niet lichamelijk pijn doet. Het opschrijven van ideeën en gedachten zorgde ervoor dat Spinoza boeken schreef. Deze boeken werden toen onder een onbekende naam uitgegeven, omdat het verspreiden van ideeën gevaarlijk was. Door het verspreiden van zijn ideeën over God, gingen mensen Spinoza haten. Voor deze mensen was het, in deze tijd, heel normaal dat God de wereld en de mens gemaakt had. Spinoza vond juist dat God geen persoon was die alles gemaakt had maar samenviel met de natuur. Hij vond bijvoorbeeld dat je zelf moest nadenken over hoe je goed moest leven. Voor het goede leven maakt de mens zelf keuzes die invloed hebben op de omgeving. Zo was God terug te zien in het denken,voelen en handelen van de mens en de natuur.
De ideeën die Spinoza beschreef vormden in de 18e eeuw ook de verlichting als nieuwe denkstroming. Een belangrijke pijler onder de Verlichting was het idee dat niet God, maar de mens zelf verantwoordelijk was voor zijn geluk of ongeluk. Dat was een nieuwe gedachte die men eind zeventiende eeuw voor het eerst vindt in de kring van intellectuelen rond Spinoza. Als startpunt van de Verlichting gelden dan ook de werken van deze Nederlandse filosoof. Volgens Spinoza hield de natuur zichzelf in beweging en was niet God daarvoor verantwoordelijk. In geesten, demonen, de duivel en wonderen geloofde Spinoza al helemaal niet en ook het scheppingsverhaal in de Bijbel leek hem een fabeltje.
Hij heeft een bijdrage geleverd aan de rechtsstaat en de parlementaire democratie omdat: Spinoza men ideeën gaf over de werkelijkheid en natuurwetten. hij beschreef dingen in zijn boeken waar mensen nog nooit eerder over nagedacht hadden. Hij bracht mensen op verlichtings ideeen.
