Verzuiling

Een samenleving verdelen in groepen

Het begrip verzuiling is waarschijnlijk ontstaan in het jaar 1930. De letterlijke betekenis is: De samenleving verdelen in bevolkingsgroepen op basis van levensbeschouwelijke en Sociaal-economische klasse.

In Nederland kennen we vier verschillende zuilen: Katholiek, Protestants, Socialistisch en de neutrale ( ook wel de Liberalen ). De zuil vorming werd onder andere door de protestanten veroorzaakt. Ze wilde de groeiende invloed van de liberalen tegenhouden. Maar er was een persoon die de verzuiling echt op gang liet komen, Abraham Kuyper. In 1879 richtte hij de eerste politieke partij op. Andere groepen reageerde hierop en begonnen ook een eigen groep te vormen. De vier groepen kregen in de jaren 1900-1950 hun eigen periodieken, kranten en onderwijsinstellingen.

In 1960 was er ontzuiling. Dit kwam doordat de welvaart verbeterde en cultuur werd meer geaccepteerd. De ontkerkelijking nam toe en banden met ideologische groepen werden minder sterk. Een kenmerkende gebeurtenis in de ontzuiling was in 1980. De Katholieken en Protestanten gingen samen in een partij de CDA. Mensen gaan ook minder naar de kerk is hier ook een goed voorbeeld van.

Verzuiling past goed bij parlementaire democratie en rechtstaat omdat, we nog steeds de gevolgen voelen van de gebeurtenis. Bijvoorbeeld verschillende kranten en televisiezenders, politieke partijen. Door verzuiling zijn we meer als een samenleving gaan leven en houden we rekening met verschillende culturen. Ik vind dit een belangrijk punt voor in een democratie, dat er rekening wordt gehouden met de minderheden.