Er komt geen rust in de Walkerk. De meningen blijven uiteen lopen. Twee partijen staan recht tegenover elkaar. Een zware periode voor Ds. Diephuis die probeert de gemeente weer op één lijn te krijgen. Ds. Diephuis krijgt een beroep naar Huizen en neemt deze aan. De spanning in de gemeenschap daalt tot een absoluut dieptepunt. De twee groepen claimen inmiddels de kerk. Op zondag 23 september 1883 gaat ds. Bavinck uit Kampen voor in de Walkerk. De kerkenraad en predikant worden de toegang tot de kerk ontzegd. De opposanten hebben de kerk in gebruik en gaan over tot het zingen van Psalm 119. Hierdoor is er sprake van een ‘kerkdienst’ en is poltitie-ingrijpen niet mogelijk, waardoor de officiële dienst niet kan doorgaan. Veldwachter de Vaal maakt proces-verbaal op. De kwestie komt voor de rechtbank in Almelo. Het vonnis geeft geen oplossing. Het wordt een hoger beroep aan het Gerechtshof te Arnhem.
Een nieuwe scheuring is een feit. Twee derde tegen over een derde. In 1895 neemt de kleinste groep, de Gereformeerde Kerk een nieuw kerkgebouw aan de Huttenwal in gebruik. De Walkerk gaat over in handen van de Zelfstandige Christelijke Gereformeerde Gemeente onder het kruis.
In 1907 slaagt ds. Gerrit Hendrik Kersten er in om eenheid te brengen in de diverse afgescheiden gemeenten. De Gereformeerde Gemeenten in Nederland zijn een feit. De Eskerk treedt toe tot dit kerkverband. Kersten is ook de oprichter van de SGP in 1918.
