Het Armenwerkhuis

Wander, de jongen die in een Armenwerkhuis opgroeide

Naast het Hunebedmuseum in Borger staat vlakbij het grote hunebed een kleine boerderij. In de boerderij zijn tegenwoordig de kantoren van de medewerkers van het museum gevestigd. Vroeger was hier het Armenwerkhuis.

Wander

In 1885 werd Wander Habing geboren in een klein dorpje vlakbij Borger, in Odoornerveen. De vader en moeder van Wander waren arm. Toen Wander vijf jaar oud was, kon zijn moeder niet meer voor hem zorgen. De vader van Wander was overleden. In de tijd van Wander letten het gemeente bestuur en de mensen van de kerk samen op de mensen die arm waren. Zij vormden het armenbestuur. Dit armenbestuur zorgde ervoor dat Wander in het Armenwerkhuis van Borger kon gaan wonen. In het Armenwerkhuis woonden ongeveer twintig mensen. Er woonden oude mensen die niemand hadden die voor hen kon zorgen en kinderen die geen ouders meer hadden. Sommige bewoners waren ziek of gehandicapt.

Armenwerkhuis

In het Armenwerkhuis kregen de bewoners eten, drinken, kleding en een bed om in te slapen. In ruil hiervoor moesten ze werken. Een armenvader en een armenmoeder waren de baas. Zij moesten zorgen dat de mensen in het werkhuis op een nette manier leefden. Ze mochten niet vloeken of lelijke woorden gebruiken. Wander kreeg genoeg te eten, hij kreeg kleren die niet vol gaten zaten en hij mocht slapen in een bedstee. Ook mocht Wander voor het eerst in zijn leven naar school. Wander moest werken als de school uit was. Naast het Armenwerkhuis lag een grote groentetuin en een akker waarop graan en aardappels verbouwd konden worden. Het Armenwerkhuis had ook een paar koeien, schapen, varkens en kippen.

Diaconie

Het Armenwerkhuis kreeg geld dat in de kerk van Borger werd ingezameld. De kerk had vroeger de taak om voor arme mensen te zorgen. Er bestond daarvoor een speciale afdeling, de diaconie, die moest zorgen voor de armen.

Armoede

Wander woonde van 1895 tot 1906 in het Armenwerkhuis van Borger. Het Armenwerkhuis bestaat allang niet meer. Het werkhuis werd gesloten in 1929. De Nederlandse overheid heeft wetten en regels gemaakt om ervoor te zorgen dat niemand in ons land meer zo arm als Wander wordt. Toch zijn er, ook in de gemeente Borger-Odoorn, nog altijd mensen die in armoede leven. De gemeente probeert deze mensen op allerlei manieren te helpen. Ook de diaconie steunt nog altijd mensen die hulp nodig hebben.