Verrekijker uit kijkhuisje

De Noordzeevisserij vanuit Middelharnis was niet zonder gevaar. Een aanzienlijk aantal schepen is op zee gebleven, de laatste scheepsrampen dateren uit 1910 en 1912. Communicatiemiddelen waren er amper, zeker niet aan boord. Als de komst van een schip langer op zich liet wachten, was de familie vanzelfsprekend ongerust. Op een pakhuis van rederij Kolff aan de Vissersdijk stond een houten uitkijktorentje. Deze verrekijker werd daar gebruikt. Zo kon men schepen op het Haringvliet aan zien komen. Het nieuws werd dan snel rondverteld en wanneer het schip de haven naderde was het al een drukte van belang op het Vingerling om de vissers te verwelkomen.