Een andere toon maar nog steeds hetzelfde liedje

Venster 42: Geschreven door Matthijs Meij en Bernadette Verhoef.

In de tweede helft van de 19e eeuw ontstonden de eerste muziekgezelschappen. Ze werden opgericht om kerkelijke en nationale feestelijkheden en dorpsfestiviteiten op te luisteren en gaven zo extra kleur aan deze gemeenschappen. Jong en oud genoot van de optredens. Vaak werden de jongens van de jongelingsvereniging of de jongenscongregatie aangespoord om lid te worden. Ook de NSDAP, de voorloper van de PvdA, was actief bij het oprichten van fanfares in de achterban.

Onbekend

In 1893 was er al sprake van het Fanfare Gezelschap Benthuizen. In 1899 besloot de ledenvergadering koninklijke goedkeuring aan te vragen. De brief is geschreven en daarmee houdt iedere verdere informatie helaas op

Al het goede begint in De Hoek  

Het is vrijdag 11 januari 1924. In café De Bruin in Koudekerk komen na een oproep van “Koudekerk aan den Rijns Oranjevereniging” een aantal heren voor de oprichting “eener fanfare corps”. Op 18 januari melden zestien mannen zich als de eerste leden van de vereniging. Die avond wordt een tijdelijk bestuur gekozen. Muziekvereniging Kunst Na Arbeid (KNA) is nu opgericht. Er moeten nog wel instrumenten worden aangeschaft. Daartoe worden aandelen uitgegeven en donateurs geworven. Daarnaast wordt van de leden vijf gulden inleggeld gevraagd. Op 11 februari worden de instrumenten geleverd en uitgedeeld. Alle ingrediënten om muziek te gaan maken zijn nu aanwezig en op 18 februari is de eerste repetitie. Vanaf vier uur ’s middag komen de leden naar het schoollokaal, het huidige Onder Dak. Hier krijgen ze een voor een les. Met kerst 1924 wordt het eerste concert georganiseerd in de bovenzaal van café De Bruin.

 

(Zie afbeeldingen 42.1. en 42.2.)

Kunst Na Arbeid

KNA heeft in de loop van de tijd vele vormen aangenomen met steeds wisselende muziekstijlen. De tamboers traden in eerste altijd gezamenlijk op met de fanfare. Vanaf 1957 deden zij dat als zelfstandige drumband. De slagwerkers treden nog steeds zelfstandig op met een repertoire van strakke tambourmarsen tot sprankelende Afrikaanse en Japanse percussie-performances.

In 1961 werd besloten een jeugdorkest op te richten. 52 jonge mensen meldden zich als belangstellende, van wie 40 uiteindelijk lid werden. Tegenwoordig kent KNA ook een opleidingsprogramma: Music4Kids. Dit programma bevat naast het geven van lessen en jeugdactiviteiten een leerlingenorkest dat met succes en enthousiasme muziek maakt.

In 2001 wordt, wederom in het café, inmiddels genaamd ‘de Hoek’, een heuse dweilband opgericht: de KoekerkCity PartyBand. Inmiddels is de band in de wijde omgeving uitgegroeid tot een begrip met een repertoire van hoempa tot jazz.

Een nieuw gezicht.

KNA ontwikkelde zich niet alleen op muzikaal vlak. Zo was de vereniging in de beginperiode alleen toegankelijk voor mannen. Vroeger waren vrouwen geen lid maar ze maakten wel deel uit van het verenigingsleven. Ze zorgden voor koffie en koek tijdens de jaarlijkse ledenvergaderingen. Met het oog op een te organiseren verloting in verband met het 25-jarig jubileum in 1949 werd een Damescomité opgericht. Het jaar 1959 was een mijlpaal voor KNA. De band lag enige maanden door een teruglopend ledental stil. Om de vereniging nieuw leven in blazen werd besloten ook dames toe te laten. Ada de Lange-Duiker was de eerste. Zij is anno 2013 nog steeds lid van KNA.

KNA heeft zich in de loop van de decennia dus ontwikkeld tot een eigentijdse vereniging voor man en vrouw, jong en oud. Toch is KNA in wezen nog steeds de dorpsfanfare van negentig jaar geleden met al haar schoonheid en eigenaardigheden. De toon is veranderd maar het is nog steeds hetzelfde liedje.

(Zie afbeelding 42.3.)

Op een plank met een stuk rubberlaars moet je het leren (Zie afbeeldingen 42.4. en 42.5.)

Het Tamboer- en Trompettenkorps Hazerswoude is op 1 december 1971 opgericht als een jeugdkorps met twaalf tamboers en tien trompettisten.

De tamboers oefenden toen op een plankje met daarop een stuk rubberlaars om het toch een beetje te laten veren en het geluid wat te dempen. Al gauw nam Hans Dubbelaar de algemene leiding op zich. Zijn broer Simon werd slagwerkinstructeur en verzorgde de choreografie. In 2009 werd hij opgevolgd door tambour-maître René van Haaren.

Het instrumentarium werd in het eerste decennium steeds verder uitgebreid met andere blaasinstrumenten zodat TTH een drumfanfare werd.

Na tien jaar werden in 1981 echte uniformen aangeschaft: zwarte broek, rode jas en zwarte kolbak met rode pluim. Het was het jaar dat Hazerswoude 700 jaar bestond. TTH organiseerde voor de gelegenheid een eigen taptoe op het Ambachtsplein. Mede door het enthousiasme van de toenmalige burgemeester Ten Heuvelhof heeft deze taptoe een jaarlijks vervolg gekregen. Later werd dit aangepast en wisselden taptoe en concert elkaar af.

TTH was in de jaren ’80 een groeiende en bloeiende vereniging die regelmatig op concoursen te bewonderen was. Vooral de grote tamboerselectie opereerde op topniveau.

In 1991 bestond de vereniging 20 jaar en stak zich daarom geheel in het nieuw. Inmiddels waren er ook houtblazers bijgekomen. De saxofoons, dwarsfluiten en piccolo’s geven TTH nog steeds haar specifieke geluid.

In 1992 promoveerde TTH naar de eredivisie. Daarna keerde het tij. Het ledental daalde sterk maar  de vaste kern bleef de vereniging trouw. Rond de eeuwwisseling brak met de komst van feestband Kleintje TTH het herstel aan. Deze band verzorgt vanaf 2000, verkleed als Pieten, de intocht van Sinterklaas, eerst in Hazerswoude-Dorp maar al gauw ook aan de Rijndijk.

Het aantal jongeren neemt de laatste tien jaar steeds meer toe. TTH speelt er weer lustig op los in binnen- en buitenland.