Francien de Zeeuw

Op 19 mei wordt in Terneuzen Francien de Zeeuw geboren. Ze is twintig als de Tweede Wereldoorlog uitbreekt. Francien staat voor rechtvaardigheid, gekoppeld aan het Patriottisme. Hierdoor gaat ze bij het verzet, als één van de weinige vrouwen in Zeeland. Ze werkt bij de telefooncentrale in Terneuzen en luistert hier de Duitse Gestapo en de inlichtingendienst af. Vanaf 1943 werkt ze in haar eentje en zorgt ze onder andere voor onderduikadressen, wapensmokkel en vervoerde voedselbonnen en identiteitspapieren.
Herfst 1944 wordt Zeeland bevrijdt door de Canadezen en wordt Francien geprezen in de Engelse pers. Hierdoor werd het idee geboren om binnen de Nederlandse Marine en vrouwenafdeling op te richten. Koningin Wilhelmina voelde hier weinig voor, ze vond dat dit initiatief van de meisjes moest komen en niet vanuit het leger. De toen 22 jarige Francien zorgden voor een lijst met 12 vrouwelijke handtekeningen, waarop Koningin Wilhelmina groen licht gaf. Op 31 oktober 1944 werd bij Koninklijk Besluit de MARVA opgericht (MARine Vrouwen Afdeling) en Francien werd hiermee de eerste vrouwelijke Nederlandse militair.

Ze genoot haar opleiding in Engeland. De Marine voorlichtingsdienst gebruikte haar foto en naam als propaganda om meer meisjes bij de MARVA te krijgen. Bij terugkomt in Nederland was Francien hier erg verontwaardigd over en wilde aftreden. Door tussenkomst van de Koningin zag ze hiervan af en is naar Nederlands-Indië vertrokken. Daar heeft ze het geschopt tot luitenant ter zee tweede klas. De taken die ze daar had waren vooral administratief om de mannen ''vrij te maken voor de vloot''. Zij verzette zich tegen de discriminatie en de vooroordelen binnen de Marine. In 1947 verlaat ze de Marine en keert terug naar Nederland.
OP 35 jarige leeftijd trouwt ze met de 10 jaar jongere Wim de Regt en ze krijgen 3 kinderen. Op haar 70-ste verjaardag begint ze nog aan de studie rechten omdat ze dan beter bestuurswerk kan verrichten. Toen Nederland in 2012 haar eerste vrouwelijke minister van Defensie kreeg (Jeanine Heunis-Plasschaert), was Francien uitgenodigd voor installatie. Francien overleed op 93 leeftijd op 8 september 2015. Ze werd drie keer onderscheiden waaronder.

Francien past in het rijtje vrouwen die er voor hebben gezorgd dat vrouwen meer rechten en kansen kregen in onze parlementaire democratie. Uit vaderlandsliefde werkte ze in het verzet en met haar drang naar zelfstandigheid, kreeg ze het voor elkaar dat vrouwen in Militaire dienst konden.