Behoefte aan ontspanning
In de jaren na de Tweede Wereldoorlog was Rotterdam druk met het herstel van de haven en het oplossen van de woningnood. Die periode van wederopbouw was een tijd van keihard werken. Geld voor cultuur was er nauwelijks. Om de bewoners toch wat afleiding te bieden, organiseerde Rotterdam een paar grote evenementen. Zo was er de havententoonstelling Rotterdam Ahoy’ in 1950, de Energiemanifestatie E55 in 1955 en het communicatiefestival C70 in 1970. Een absoluut hoogtepunt was de allereerste Nederlandse Floriade in 1960.
Floriade
De internationale tuinbouwtentoonstelling Floriade gaf Rotterdam weer kleur. De aanleiding was het 100-jarig bestaan van de vereniging voor bloembollencultuur. Vanwege de Floriade waren het Park en het Museumpark aan elkaar verbonden met een voetbrug en een kabelbaan. In kassen presenteerden glastuinbouwers de nieuwste kweektechnieken. Tussen de perken met uitbundig bloeiende bloemen stonden beelden van grote beeldhouwers zoals Moore, Maillol en Rodin. Er kwamen 4 miljoen bezoekers, een nationaal record voor een tentoonstelling. De organisator van de Floriade, Jac. Kleiboer, wist handig de aandacht van journalisten te trekken. Hij liet een postkoets tulpenbollen ophalen in Istanbul, waar de Nederlandse tulpen oorspronkelijk vandaan kwamen. Na afloop van de Floriade zijn de heemtuin, de Franse tuin, de rododendronlaan en het rosarium bewaard gebleven. Het bronzen beeld L’ Homme qui marche van Rodin staat tegenwoordig aan de Westersingel.
Euromast
De Euromast is sinds 1960 een Rotterdams icoon. Architect Huig Maaskant ontwierp dit hypermoderne gebouw als een mast met een kraaiennest op 100 meter boven de grond. Vanaf dit uitkijkpunt zijn de mensen op straat en het verkeer goed te zien. Bedrijven en particulieren brachten de benodigde 2,8 miljoen gulden bij elkaar. De Euromast is met 175 meter, inclusief de later toegevoegde Space Tower, het hoogste gebouw van de stad.
Van wederopbouwmanifestaties naar festivals
In 1970 sloot Rotterdam het tijdperk van de wederopbouw officieel af met de manifestatie C70. Blikvanger was een kabelbaan dwars door de stad. In de zomer van dat jaar beleefde Rotterdam het meest spraakmakende popfestival van Nederland. In het Kralingse Bos luisterden zo’n 75.000 bezoekers (deels in de regen!) naar wereldberoemde bands. Dit ‘Holland Pop Festival’ ging de geschiedenis in als het ‘Woodstock van Nederland’, naar het legendarische concert in de Verenigde Staten.
Publiekstrekkers
In de jaren daarna ruilde de stad de grote eenmalige manifestaties in voor wat kleinere, terugkerende evenementen. Zo ontstonden onder meer Poetry International, het International Filmfestival Rotterdam (IFFR), de Wereldhavendagen en het Zomercarnaval. Die festivals zouden zich al snel ontwikkelen tot publiekstrekkers van jewelste. Op het IFFR komen jaarlijks zo’n 300.000 bezoekers af, de Wereldhavendagen trok er ongeveer 400.000 en het Zomercarnaval nog veel meer. Samen maken ze Rotterdam tot de festivalstad bij uitstek.
