De Belgische opstand

Op 25 augustus 1830 breekt in Brussel de opstand uit tegen het autoritaire bewind van Koning Willem I en de overheersing door de noordelijke Nederlanden. Dit leidt uiteindelijk tot de afscheiding van België.

Nederlandse soldaten onder leiding van kroonprins Willem, de latere koning Willem II, legeren in en bij Tilburg en Hilvarenbeek. Officieren die op Westerwijk verblijven maken als tijdverdrijf een groot aantal tekeningen van het gebied, waarvan er 28 bewaard zijn gebleven in het voormalige Rijksarchief van Brabant in Den Bosch (in het BHIC). Deze topografische tekeningen zijn nu van grote historische waarde.

 

De tiendaagse veldtocht

In de ochtend van 2 augustus 1831 trekken de Nederlanders vanuit Hilvarenbeek de grens tussen Noord en Zuid-Brabant over bij Rovert. Bij Nieuwkerk vinden schermutselingen plaats, maar de Belgische troepen die bij Rovert liggen trekken zich terug. Poppel wordt zonder tegenstand bereikt. De volgende dag vindt de slag om Ravels plaats onder aanvoering van prins Willem.

De dagen daarop vinden geregelde gevechten plaats o.a. bij Hasselt, Luik en Leuven, en het Nederlandse garnizoen onder leiding van generaal Chassé gelegen in de citadel van Antwerpen bombardeert met kanonnen de binnenstad, naar heden- daagse maatstaven een oorlogsmisdaad.

Na tien dagen al beëindigt prins Willem de veldtocht uit angst voor inmenging door Franse troepen en onder druk van andere landen. De Belgische afscheiding is dan een feit. Pas in 1839 wordt uiteindelijk de scheiding geregeld in het Verdrag van Londen en wordt België als staat erkend.

 

Het landkaartje

Het landkaartje hierboven is niet voltooid: in de driehoek rechtsboven zijn de wegen niet ingevuld. Vanaf de windmolen liep de grensweg tussen de gemeentes van De Biest en Hilvarenbeek en de gemeentes van Tilburg, Moergestel en Enschot kaarsrecht naar de Princenhoeven, langs het Berkven dat wel ingetekend is. Deze weg, een zogenaamde reeweg of reeneweg bestaat nog steeds, met de naam in de oude spelling Reyweg.