Jagernath Lachmon
Jagernath Lachmon werd op 21 september 1916 geboren in de Corantijnpolder in het district Nickerie als jongste van zes kinderen. Lachmon vertrok op 13-jarige leeftijd naar Paramaribo en haalde daar zijn Mulodiploma. Op advies van een leraar besloot hij advocaat te worden. Maar men moest wel een praktijkbegeleider hebben. Na lang zoeken vond hij in de creoolse advocaat Julius de Miranda zijn leermeester. Dat een creool bereid was een hindostaan op te leiden maakte grote indruk op de jonge Lachmon en legde de basis voor zijn streven naar verzoening tussen de verschillende bevolkingsgroepen. Dit was voor de rest van zijn leven zijn leidraad.
In 1939 behaalde hij zijn examen voor praktizijn (advocaat) en was daarmee de eerste gevestigde hindostaanse advocaat in Suriname. Lachmon was voorzitter van de in 1947 opgerichte Hindostaans-Javaanse Politieke Partij, die in 1949 opging in de VHP (eerst Verenigde Hindoestaanse Partij, vanaf 1973 de Vooruitstrevende Hervormings Partij) en was ook de voorzitter ervan tot aan zijn dood. Hij was een groot voorstander van algemene verkiezingen. In 1969 won de VHP de verkiezingen, maar om raciale spanningen te vermijden koos Lachmon ervoor om geen minister-president te worden. Toen in 1974 premier Henck Arron aankondigde dat Suriname onafhankelijk zou worden, was Lachmon er tegen. Het ging hem allemaal te snel. Hij was bang dat in Suriname ook de etnische spanningen zoals in het buurland (voormalig Brits) Guyana zouden plaatsvinden. Pas zes dagen voor de onafhankelijkheid verzoende hij zich met het idee. Hij volgde het idee van het buigend riet van Mahatma Gandhi. Dit betekende voor hem dat hij rekening moest houden met andere partijen, ook wel verbroederingspolitiek genoemd.
In totaal is Lachmon vijf keer parlementsvoorzitter geweest. In 1999 werd hij in het Guinness Book of Records opgenomen als langstzittende parlementariër ter wereld. Op 19 Oktober 2001 overleed Lachmon in Den Haag tijdens een bezoek aan Nederland. Hij is in Suriname gecremeerd.