Het stuwmeer
Ongeveer 100 km ten zuiden van de hoofdstad Paramaribo bevindt zich het Brokopondostuwmeer, ook wel het Van Blommesteinmeer, vernoemd naar ingenieur Van Blommestein, de bedenker van het Brokopondoproject. Het project betrof niet alleen het opwekken van elektriciteit door de bouw van een waterkrachtcentrale en stuwdam, maar ook het bereikbaar maken van het binnenland en het toegankelijk maken van de houtreserves in het gebied. Het stuwmeer heeft een oppervlakte van 1560 vierkante kilometer en is ontstaan door de bouw van een stuwdam in de Surinamerivier. De dam is twee kilometer lang en 55 meter hoog. De dam zou in eerste instantie geplaatst worden bij Brokopondo, maar bij het vooronderzoek bleek Afobaka een geschiktere locatie te zijn.
Wanneer het water in het stuwmeer hoog genoeg is, gaan de kleppen aan de achterzijde van de dam open. Het water stort via buizen naar beneden en brengt de turbines in de waterkrachtcentrale in beweging. Die sturen op hun beurt de generatoren aan waardoor er elektriciteit ontstaat. De elektriciteit die hieruit voortkomt werd gebruikt voor de aluminiumsmelter in Paranam, maar sinds de sluiting daarvan in 1999 wordt de opgewekte energie gebruikt om Paramaribo van stroom te voorzien
De aanleg van het stuwmeer betekende dat vele bewoners van dat gebied moesten verhuizen en zo ontstonden er transmigratiedorpen zoals Klaaskreek en nieuw Ganzee. Er was geen overleg met de bevolking, wat als niet-democratisch werd beschouwt. Nu nog zien we droge takken van bomen uitsteken boven het water. Vele dieren uit het gebied konden niet op tijd vluchten voor het stijgende water. Een aantal van hen is gered met boten.