De tweede feministische golf

Rondom het jaar 1960 ontstond er een nieuwe feministische golf. Bij de eerste feministische golf streden vrouwen vooral voor het recht om deel te kunnen nemen aan het hoger onderwijs en het openbaar bestuur (kiesrecht). De tweede feministische golf begon met vrouwen die eisten het recht te hebben op bepaald werk en een deelname aan het leven in de maatschappij, maar breidde zich al snel uit tot een grote beweging met veel thema’s waar vrouwen graag verandering in zouden willen zien.
Joke Smit schreef in 1976 een artikel genaamd: het onbehagen bij de vrouw. Ze maakte hierin duidelijk dat ze het niet eens was met de maatschappelijke positie van vrouwen. Ze probeert in dit artikel ook andere vrouwen te activeren om deze informatie met de buitenwereld te delen. Zo werd er dus in 1968 een platform opgericht, genaamd Man Vrouw Maatschappij (MVM). Smit was hier veilig van overtuigd en vond dat vrouwen een actieve rol in de samenleving moesten hebben.
Het MVM probeerde voor vrouwen meer aandacht en gelijke kansen te krijgen in het onderwijs en voerde een groot actieplan tegen de bestrijding van seksestereotype beperkingen. Vrouwen moesten zelfstandig hun opleiding kunnen kiezen, zonder in het traditionele patroon van ‘vrouwenberoepen’ te komen. Door deze beweging worden vrouwen tot op de dag van vandaag in Nederland gelijker behandeld dan 50 jaar geleden en hebben ze meer vrijheid in hun keuzes
De tweede feministische golf heeft een bijdrage aan de rechtstaat en parlementaire democratie geleverd, omdat vrouwen in deze periode hun stem lieten horen en meer gelijke kansen eisten. Hierdoor werd de overheid nog een keer wakker geschud en werden vrouwen gelijker behandeld op het gebied van werk en werd er grotendeels een einde gemaakt aan de seksestereotype beperkingen. Door de tweede feministische golf worden vrouwen tot op de dag van vandaag dus gelijker behandeld.