De vaandeldrager

Rembrandt schildert het zelfportret ‘De vaandeldrager’ op zijn dertigste, als hij al een gewild portretschilder is in Amsterdam. Hij hoopt waarschijnlijk een nieuwe weg in te slaan met dit ‘visitekaartje’. Met de losse, zelfs nonchalante streken, de opzettelijke krassen in de verf, zijn gebruik van licht en daardoor het driedimensionale effect zet hij zijn ambities en virtuositeit in de etalage. Conservator Jonathan Bikker vertelt over de symboliek van ‘De vaandeldrager’ en gaat in op de sleutelpositie ervan in Rembrandts oeuvre.