Mopjes over de rivaliteit tussen Aalst en Waalre
Open armen
Een man uit Aalst besluit voor de grap eens ‘de grens’ over te steken naar Waalre. Hij loopt de lokale kroeg binnen en zegt tegen de barman: “Ik kom uit Aalst en wil graag de beroemde Waalrese gastvrijheid ervaren!”
De barman glimlacht en zegt: “Natuurlijk, maar eerst moet je onze traditionele begroeting doen: drie keer rond de kroeg rennen en roepen ‘Lang leve Waalre!’”
De man uit Aalst lacht, doet het zonder te klagen, en de hele kroeg juicht hem toe. Na afloop krijgt hij een groot glas bier en de barman zegt: “Zie je wel, in Waalre verwelkomen we zelfs Aalstenaren met open armen! Maar doen jullie dit ook in Aalst?”
De man uit Aalst antwoordt: “Nee, maar we zouden het wel moeten proberen, misschien blijven de Waalrenaren dan eindelijk eens aan hun kant van de grens!”
De kerkklok
Twee vrienden, een uit Aalst en een uit Waalre, ontmoeten elkaar bij de grens tussen hun dorpen.
De Waalrenaar zegt: “Ik hoorde dat jullie in Aalst een nieuwe klok hebben gekregen voor de kerk.”
De Aalstenaar antwoordt trots: “Ja, dat klopt! Hij slaat zelfs twee keer per uur; één keer om de tijd aan te geven en de andere keer zodat jullie in Waalre ook weten hoe laat het is!”
De Grensovergang
Twee vrienden, één uit Aalst en één uit Waalre, dagen elkaar uit om ‘de grens’ over te steken.
Ze wedden om een rondje in het Stationskoffiehuis wie het langst zonder lachen ‘de grens’ kan oversteken.
De Waalrenaar stapt met een serieus gezicht over de denkbeeldige lijn, maar de Aalstenaar begint al te giechelen voordat hij ook maar een stap heeft gezet.
Terwijl ze samen lachen, zegt de Waalrenaar: “Zie je wel, diep van binnen zijn we allemaal hetzelfde!”