Lancering Paardenreddingboot is levend erfgoed.
Zonder paarden geen attractie. Elf keer per jaar vaart de Abraham Fock uit. Het ritueel staat vast. Zonder dat er sprake is van regie verzamelt zich een groep bezoekers bij het Maritiem Centrum in Hollum om toe te kijken hoe de paarden worden aangespannen, de wagen met de reddingboot wordt aangekoppeld, de stoet zich in beweging zet en zich via het westelijke gedeelte van Hollum naar het strand spoedt. Verkeersregelaars leiden het transport veilig door het dorp en naar het strand. De fanatieke volgers die niets van het spektakel willen missen volgen de aanspanning, stevig doorstappend of op de fiets.
De toeschouwers op het duin weten wat er komt. Ze horen aan het met niets te vergelijken aanzwellende geluid van ratelend metaal op klinkers en asfalt dat de paardenreddingboot in aantocht is.
Op het strand en vanaf de duinen zien honderden, soms duizenden, mensen toe hoe de walploeg de lancering van de reddingboot voorbereidt. De kapiteins van de rondvaartboten uit Nes, die het evenement in hun vaarschema hebben opgenomen, manoeuvreren hun boten in de beste positie. Hun gasten staan aan dek, de camera's in de aanslag.
Het moment waarop iedereen wacht is wanneer de walbaas de fluit naar zijn mond brengt en de paarden de zee in stormen.
Wat nu een van de grootste toeristische attracties van Ameland is, samen met een bezoek aan de vuurtoren, was vroeger de harde werkelijkheid. Amelander redders waagden hun leven om schipbreukelingen te redden.
De vrijwilligers van nu steken vele uren in het levend houden van deze traditie. De lancering van de reddingboot is met deze traditie levend erfgoed geworden.
Amelander paardenreddingboot is de laatste
Tot de Tweede Wereldoorlog werden op meer plaatsen langs de Nederlandse kust roeireddingboten door paarden naar zee getrokken, Er waren nog voldoende werkpaarden op boerenbedrijven en voor de schelpenvisserij beschikbaar. Na de Tweede wereldoorlog werden de roeireddingboten vervangen voor de zwaardere motorstrandreddingboten, die met waterdichte tractoren naar zee werden getrokken. De laatste paardenreddingboot op Ameland werd daardoor een wereldberoemde traditie.
Herdenking ramp paardenreddingboot
Op 14 augustus wordt op Ameland het feit herdacht dat 40 jaar geleden acht paarden op tragische wijze verdronken tijdens een reddingsoperatie. Bij de reddingsactie van het Duitse zeiljacht de Windspiel 4 op 14 augustus 1979, verdronken op Ameland acht paarden bij de lancering van de reddingboot. Nadat de reddingsboot was gelanceerd, werden de dieren mee de diepte in gesleurd door de zes ton zware bootwagen die in een mui terecht kwam.
De paarden zijn in de duinen begraven, naast het pad wat naar het strand leidt.
De paardenreddingboot werd daarna met nieuw getrainde paarden nog ingezet voor reddingacties tot 1988. Daarna werd de paardenreddingboot vervangen door moderner en sneller materieel van de KNRM.
De 180 jaar oude traditie om met behulp van paarden de reddingsboot te lanceren is echter op Ameland blijven bestaan. Vanaf 1988 organiseert de stichting paardenreddingboot jaarlijks een tiental redding demonstraties waarbij paarden ingezet worden.
Veertig jaar geleden ging ‘s avonds tegen 20.00 uur de stoomfluit van de melkfabriek af ten teken dat er een schip in nood was. Voor de bemanning, voerlieden en walmedewerkers het sein dat ze in actie moesten komen. De Paardenreddingboot moest uit!
Net als 40 jaar geleden zal de Reddingboot op 14 augustus, om 20.00 uur, vanaf het boothuis bij het Maritiem Centrum “Abraham Fock” vertrekken en wordt een demonstratie verzorgd.
Op de route naar het strand zal bij het paardengraf, met een leggen van bloemen door de gemeente Ameland en de stichting Paardenreddingboot, op gepaste wijze aandacht worden geschonken aan de verdronken paarden. Daarna vindt op het “Sûd-West” de lancering van de reddingboot met behulp van paarden plaatst.
Bron: Collectie Ameland