Boudewijn Bakker.
Burgemeester van Ameland van 29 augustus 1942 tot 10 mei 1945.
Boudewijn (Bouke) Bakker werd geboren in 1901 te Voorschoten. Na het voltooien van zijn HBS opleiding kwam hij in dienst van de K.N.S.M. als bagage en postmeester. Na zijn tijd bij de K.N.S.M kwam hij in dienst van Shell. Tijdens zijn dienst bij de Shell leerde hij zijn toenmalige vrouw (Andree Matossi) kennen. Na zijn tijd bij de Shell vertrok het gezin naar Europa, na een kort verblijf in Zwitserland , kwam het gezin uiteindelijk in Rotterdam terecht. Bakker kreeg een functie als administrateur bij het casino in Scheveningen. Tijdens de crisis verloor Bakker zijn baan en kwam werkeloos thuis te zitten, door oplopende spanningen liep zij huwelijk ook op de klippen. Op 6 juni 1935 werd het huwelijk ontbonden. Daarna vertrok hij naar Den Haag waar hij Hillechien Oldenburg leerde kennen. Vrij snel na hun eerste kennis maken trouwden ze.
Ze namen deel aan de bouw van een hotel restaurant Nerderlandsch Californië op Texel, toen het hotel klaar was reisde bakker er heen om er bedrijfsleider te worden. Onder zijn bezielden leiding kreeg het hotel een uitstekende naam. Tijdens de mobilisatie werd het hotel gevorderd door het Nederlandse leger. Door zijn gedrag en uitspreken stond bakker op het eiland als pro Duits bekend. Tijdens de Duitse inval in Nederland werd bakker opgepakt en opgesloten. Na zijn vrijlating werd hij op 18 juli1940 lid van de NSB. Het hotel werd nu door de Duitser in gebruik genomen, de Duitse beauftrage van de provincie Friesland Werner Ross werd een goed vriend van het echtpaar. Begin 1942 benaderde Ross Boudewijn bakker om burgemeester te worden op Ameland. Na eerst de boot te hebben afgehouden ging het echtpaar half augustus toch akkoord met de aanstelling als burgemeester op Ameland. Het Fosta huis werd de ambtswoning van de familie bakker. Daar bleef de familie tot aan de capitulatie.
Tijdens zijn installatie, waar bij de notabelen van het eiland waren uitgenodigd, liet Bouke Bakker al blijken in zijn toespraak dat hij een gematigde koers wilde varen en niet zijn NSB ideeën aan iedereen wilde opdringen. Al snel bleek hij zijn word te houden. Februari 1943 had de burgemeester een lijst bekend gemaakt met 70 namen van Amelander mannen en jongens die zich moesten melden voor de Duitse te werkstelling. Door bemiddeling heeft Bouke Bakker er voor gezorgd dat in eerste instantie iedereen op het eiland kon blijven. Ook tijdens de later oproepen voor Duitse te werkstelling heeft hij er voor gezorgd dat bijna iedereen vrij gewaard was voor tewerkstelling. Hij ging zelfs zover dat hij nieuwe banen verzon om de mannen en jongens te behouden van de te werkstelling. Bij 3 jongens is het niet gelukt, maar hij had er wel voor gezorgd dat ze in de Noordoost Polder werden tewerkgesteld. Later zijn de jongens ondergedoken. Hiervan was Bakker ook op de hoogte, verder was hij ook op de hoogt dat niet iedereen zijn radio toestel had ingeleverd, maar hij heeft de Duitse instanties hier nooit over ingelicht.
Het gezin Bakker 5 juni 1944.
Na de capitulatie werd Bouke en zijn vrouw geïnterneerd afwachtende op hun veroordeling.
Tijdens zijn internering werd door wachtmeester Johannes Modderman een proces-verbaal opgesteld over het handelen van Bouke Bakker tijdens zijn tijd op Ameland.
Boven staande verbaal heeft er toe bij gedragen dat de straf voor Boudewijn Bakker en zijn vrouw licht waren.
De uitspraak van het vonnis was als volgt:
Internering tot 15 november 1946 en zijn vrouw kreeg een boete van 10.000 gulden en geen internering. De zitting was op 19 september 1946. Bouke bakker heeft dus niet lang vast gezeten. Na zijn vrijlating vestigde het echtpaar zich weer op Texel op de exploitatie van hun hotel weer op te pakken. In 1955 overleed Boudewijn Bakker plotseling.
Bron:
Ameland sperrgebiet van Sipke de Wind en Jan Blaak
Familie archief Johannes Modderman