De broers Johannes en Jan Edzard Steinvoorte begonnen in 1925 met een tent op het strand; die verbrandde in de winter daarop in een schuur van een hotel. In 1926 bouwden zij het eerste paviljoen in de duinen. In het najaar van 1936 werd paviljoen Steinvoorte met de ondergang bedreigd. Bij een Noordwesterstorm werd van de zeven meter brede duinenrij liefst vijf meter door de zee opgeslokt. Voor het badpaviljoen waren de duinen tot op een meter weggeslagen. Steinvoorte bleef ternauwernood gespaard.
Tijdens de oorlog hebben de bezetters dit vrijwel geheel vernield. In 1951 werd een eetzaal bijgebouwd en op 1 februari 1953 verdween deze als eerste in de kolkende golven; het grootste deel van de rest volgde twee uren later. Het nabijgelegen hotel Scheltema liep gek genoeg geen gevaar.
Uit de LC van maandag 2 februari 1953: ,,In de nacht van zaterdag op zondag en zondagmorgen vroeg sloeg ze (de zee) de helft van het paviljoen Steinvoorte weg en ondergroef de rest. Dit nieuwe gedeelte stortte gistermorgen om kwart over elf in. De bevolking van Nes heeft toen in allerijl het nog staande stuk omlaag gehaald, voor de zee het kon meeslepen. De inventaris kon worden gered.''
In december 1954 werd het restant van het oude paviljoen bijna geheel vernield.
De herbouw van Steinvoorte begon drie maanden na de februaristorm. De broers wilden vanuit het oude gebouw 100 meter verder landinwaarts herbouwen om veilig te staan. Er was geen bestemmingsplan voor deze duinen en er zat alleen een duin dat geëgaliseerd behoefde te worden. Toen zij dit aangevraagd hadden, vertelde de Rijkswaterstaat-ambtenaar van dienst dat ze 50 meter uit het oude gebouw mochten herbouwen.
Verderop stonden een paar boompjes die hij wilde behouden. Zij hikten hier tegenaan en lieten hem dit meerdere malen weten. Tot hij er zogenaamd zat van was. In overdreven dienstijver vloog hij bij de duinen op, sloeg een piketpaal en zei, met de vinger omhoog: ,,Hier wordt gebouwd en ik zal het blijven controleren’’. Zodoende kwamen ze lager, haaks op de Badweg/Strandweg en schuin op de kust te staan.
De herbouw van Steinvoorte begon drie maanden later en in mei 1955 werd het heropend. Het hotel hield het tot 1976 vol - toen sloeg er weer een groot stuk duin af. Scheltema was toen al zes jaar afgebroken.