Als onderafdeling van de ‘Volksbond tegen drankmisbruik’ wordt op 30 juni 1904 in zaal Excelsior aan de Oosthavenkade de ‘Vlaardingsche Mannen Zangvereeniging Orpheus’ opgericht.
Deze zaal zal vierenzeventig jaar het onderkomen van het koor blijven.
Het bestaan van het koor verloopt met ups en downs. Soms loopt het ledental flink terug met als gevolg dat de financiële situatie noopt tot forse maatregelen.
In een bepaalde periode zijn er maar twintig leden, enige jaren later stijgt het aantal weer naar vijfentachtig.
In de Tweede Wereldoorlog wordt het koor formeel ontbonden omdat men niet wil voldoen aan de wensen van de bezetter.
Dirigent Jos Franken krijgt zijn ontslag maar wordt wel doorbetaald.
Na de oorlog maakt Franken een muzikale bewerking op de tekst van ‘De achttien Dooden’ van Jan Campert. Dit lied zal in de jaren die volgen vele malen worden gezongen tijdens de Dodenherdenking op 4 mei en op 13 maart tijdens de uitreiking van de Geuzenpenning in de Grote Kerk.
In 1946 telt Orpheus ruim honderddertig leden. Naast het zingen in kerken geeft het koor ook optredens in onder meer het Kurhaus in Scheveningen en de Riviérahal van Diergaarde Blijdorp in Rotterdam.
Begin jaren tachtig van de vorige eeuw loopt het ledenaantal terug naar vijfendertig.
Het koor staat op omvallen. Dat gebeurt gelukkig niet en in 2004 wordt –
met bijna honderd leden – het honderdjarig bestaan gevierd.
Tijdens dit jubileum ontvangt Orpheus de koninklijke erepenning.
Anno 2023 telt het koor vierenveertig vaste leden.