Vjeans
'k Sprak lessens in de vrömte nen vrůggeren daipsgenoot.
De mån zat vol geleerdhäid, zine kennisse was groot.
Hei kon ok Engels prooten, ziäär…sorry en okay…
Tůn 'k vröug of he ok nog Vjeans kon, Ziäär he botweg…nee,
Meer ik zol zäggen:
As ne Vjeanse můrre
ů 'n douk hef vüüredaon,
En ůnne eerste stäppies
krie-i ok op Vjeanse groond te staon,
A-i nen kiättel kent, nen wasscheldouk en pånnekouke iättet,
dån glööv-ik dä-i dät 'iätten' ůn liäävend neit wier
vergiättet.
A-i op de Vjennebreenke
as wichter hebt espiäölt,
Ůn můrre um ne brugge
ån de rökke hebt enäölt
Hen bütten en hen buaaven
met vaare hebt ewiään,
Al wor i dån ok tachtig,
dei bliift ů bie, dei stiään.
Dån bliiv-i Vjennelöie,
wůůr i ooit misschien verkeert.
En kiönt toch ait wal prooten
zoo 't můrre hef eleert.
Wůůr i dån ok mangt wonnen,
't zij Oost of West of Züd,
Het kuällechien in de stuaave,
dät geit der nooit wier üt.
24 December 1953
H. vån 'n Oandertweggen
Vertaling
Vriezenveens
Ik sprak laatst in den vreemde een vroegere
dorpsgenoot.
De man zat vol geleerdheid, zijn kennis, die was groot.
Hij kon ook Engels spreken, zei… sorry en okay…
Toen ik vroeg of hij ook nog Vriezenveens kon, toen zei hij botweg…
nee!
Maar ik zou zeggen:
Als een Vriezenveense moeder
Je de luiers heeft omgedaan,
En je eerste stapjes
Op Vriezenveense grond hebben gestaan,
Als je een ketel kent, een vaatdoek en
Pannenkoek eet,
Dan geloof ik, dat je dat "eten",
Je leven niet weer vergeet.
Als je op de Vriezenveense brinken
Als kinderen heb gespeeld,
Je moeder om een boterham
Aan de rok hebt gezeurd.
Naar buiten (zuiden) en naar boven (noorden)
Met je vader bent geweest.
Al wordt je dan ook tachtig:
Die plekken blijven je bij!
Zo blijf je Vriezenvener,
Waar je ooit misschien bent (verkeert).
En kun je toch altijd wel praten,
Zoals je moeder je dat heeft geleerd.
Waar je dan ook mag wonen,
In Oost of West of Zuid,
Het kooltje in de stoof (Staande uitdrukking),
Dat gaat er nooit weer uit.
24 december 1953
Herman Abbink
Herman van Elders (Herman vån 'n Oandertweggen)