Naar aanleiding van dit thema, de plek en het kunstwerk heeft dichter Koos Geerds een gedicht geschreven:
beulake
zo nauwgezet en stap voor stap
staken zij de grond onder hun voeten weg
het water vormt de spiegel van de vloed
die hun gewroet een eeuw had voorbereid
maar veen is turf en turf is brood
en honger is de wachter van het graf
zo leven mensen lijdzaam met de dood
de dagelijkse nood hun baak en gids
een torenspits was enkel wat er bleef
die nog decennia naar de wolken wees
hoever men reikt dat is de grote vraag
wat is ons overzicht ons perspectief
hun wijsheid was een godshuis op de aarde
van waaruit psalmgezang bij storm naar boven steeg