Tijdens de Tweede Wereldoorlog draaide de Duitse oorlogsindustrie op volle toeren. De fabrieken hadden vele werkkrachten nodig. Toen steeds meer Duitse mannen naar het front werden geroepen, werden dwangarbeiders ingezet.
Grensarbeiders en dwangarbeiders
Al sinds de 19e eeuw trokken vele Limburgers naar Duitsland om daar te werken. Deze grensarbeid bestaat nog steeds. Vóór en tijdens de oorlog nam het aantal Nederlandse arbeiders in de Duitsland echter enorm toe. Ten eerste door NSB'ers die vrijwillig in Duitsland gingen werken. Ten tweede door werklozen die wel in Duitsland moesten gaan werken, wilden ze hun uitkering behouden. En tenslotte dwangarbeiders, die opgepakt werden en in Duitsland aan het werk gezet werden.
Kerkrazzia's
Naarmate de oorlog zijn einde naderde hadden de Duitsers steeds meer dwangarbeiders nodig. Die werden uit alle bezette gebieden gehaald., ook uit Limburg. Het beste moment om zo veel mogelijk mannen in één keer mee te nemen was na een kerkdienst, als iedereen - zelfs onderduikers - in de kerk was.
Beringe
Op 8 oktober 1944 werden zo vele mannen en jongens uit Beringe meegenomen, nadat de Duitsers de kerk tijdens de mis hadden omsingeld. De mannen kregen te horen dat ze een paar kilometer van Beringe vandaan zouden worden ingezet bij het graven van antitankstellingen . Maar de Duitsers hadden gelogen: ze werden afgevoerd naar de oorlogsindustrie in Duitsland. En met hen zo'n 8.000 andere Limburgse mannen en jongens.
Erbarmelijke omstandigheden
In Duitsland werkten ze bijvoorbeeld in de hoogovens of in wapenfabrieken. De omstandigheden waren erbarmelijk. De barakken waarin ze sliepen waren (in de winter) onverwarmd, er was geen privacy en de toiletten waren gaten in de grond. Zieken werden niet verzorgd en velen stierven.
Het werken in zo'n fabriek was ook niet ongevaarlijk. Regelmatig werden fabrieken gebombardeerd door de geallieerden. Daarbij vielen onoverkomelijk ook doden onder de dwangarbeiders. Een paar honderd Limburgers kwamen uiteindelijk niet meer terug uit Duitsland.
Einde van de oorlog
Aan het einde van de oorlog keerden de overlevenden terug naar Nederland. Meestal zonder geld en eten. Vaak werden ze door de geallieerden gearresteerd omdat ze geen geldige papieren hadden. Bij de grens werden de voormalige dwangarbeiders dan nogmaals in een kamp opgesloten, zodat Nederlandse ambtenaren konden controleren of er geen collaborateurs op slinkse wijze de grens probeerden over te steken.