Gasopslag
Hier hef de tied het leven nog niet breuken:
de aolde hoeven in de bomen deuken,
de rogge die weer op de Oosterkampen gruit,
de brem die langs de rulle driften gluit.
Het longern dat deur dizze aovend slöp:
De lucht is zuut en zwaor van liesterkral
en meidoorn zwangert wit de iekenwal.
Het hiestert deur de nacht, een katoel röp.
Zolang het hier in het Noordeinde duustert
bin ik in dizze kleine wereld börgen,
een speuler in een zölf bedacht verhaol.
Maor achter 't heuilaand an het diepie fluustert
in 't eerste, grieze licht van elke mörgen,
de waakvlam van de hel, soezend op zien paol.
Anne Doornbos